W sobotę, 24 marca, w całej Polsce obchodzimy uchwalony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 2004 roku Narodowy Dzień Życia. To okazja do refleksji nad odpowiedzialnością za ochronę życia i do budowania szacunku dla życia.

Narodowy Dzień Życia zgodnie z uchwałą Sejmu RP z 27 sierpnia 2004 roku „powinien stać się okazją do narodowej refleksji nad odpowiedzialnością władz państwowych, społeczeństwa i opinii publicznej za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych”.

W ramach obchodów Narodowego Dnia Życia w Warszawie 21 marca. miał miejsce m.in. Narodowy Kongres Rodziny pod hasłem „Niepodległa, ...Czytaj więcej »

Wiosna w końcu nadeszła. Lód stopniał i budzi się znów do życia. Ta pora roku będzie nam towarzyszyć do czasu letniego przesilenia (najdłuższego dnia roku) – 21 czerwca. A z wiosną witamy też tradycje, święta i obyczaje...

Topimy Marzannę

Z nadejściem wiosny jest związany ludowy zwyczaj topienia Marzanny, o którym już w XV wieku pisał Jan Długosz w „Kronikach”. Obrzęd topienia słomianej kukły wyobrażał symboliczne zniszczenie zimy, śmierci oraz wszelkiego zła. W wielu kalendarzach pierwszy dzień wiosny jest jednocześnie pierwszym dniem roku. Odzwierciedlają to języki: wietnamski, japoński i chiński. Pierwszy dzień roku po chińsku brzmi „czun-wang-jue”, co znaczy ...Czytaj więcej »

Czcigodni Kapłani Diecezji Legnickiej,
Osoby Życia Konsekrowanego,
Umiłowani Diecezjanie, Siostry i Bracia!


Dzielę się z Wami bardzo bolesną i smutną wiadomością. Otóż w nocy z 16 na 17 marca dokonano włamania do kościoła parafialnego św. Maksymiliana Mari Kolbego w Szklarskiej Porębie, gdzie dokonano profanacji Najświętszego Sakramentu.


Sprawczynią okazała się kobieta, która weszła do wnętrza świątyni przez małe okienko. Dostała się do tabernakulum, z którego wyjęła Najświętszy Sakrament, który w części podpaliła. Ten haniebny czyn nosi znamiona zamierzonej profanacji, choć intencje sprawczyni nie są jeszcze znane. Dlatego budzi to ogromny niepokój i ...Czytaj więcej »

Tradycja ta powstała w Jerozolimie. W średniowieczu rozpowszechnili ją franciszkanie, którzy oprowadzając pątników zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa. Liczbę czternastu stacji ustalono w XVII wieku. W kościołach katolickich droga krzyżowa przedstawiana jest w obrazach lub rzeźbach rozmieszczonych na ścianach bocznych świątyni. Stacje drogi krzyżowej to nie tylko odtworzenie wydarzeń z ostatnich dni Chrystusa. Mają one swą bogatą symbolikę. Zgodnie z ewangelią św. Jana, śmierć Jezusa miała miejsce w piątek i stąd wzięła się tradycja odprawiania drogi krzyżowej w tej dzień.

Nazwa ta używana jest też w kontekście:

Czytaj więcej »